İLMEK İLMEK ÇÖZ BENİBir yağmur çisil çisil indi sonsuz boşluktan; Uyumakla uyanmak arası onda yundum. Zamanın esrarını unutup sarhoşluktan, O güzeller şâhına kavuşmakla avundum. Bir muştunun izine döşedim herbir rengi... Taç yaptım gönüllere sevgilerden çelengi... Örerken nakış nakış bin hazla saf âhengi; Diz çöküp huzurunda ona saygılar sundum. Kuytularda dolandım; kâh düştüm tepetaklak! Yıldızları aradım kirpiklerim ıpıslak! Geceler boyu gezdi göğsümde bir ışıldak; Zifiri karanlığı ürperişle soyundum! Hakk’ı tanımak için kendimizi bilelim! Sevgiyi bu his ile kalbden kalbe ilelim! Derviş Yûnus diyor ki: " Sevelim sevilelim! " Yol vermez yokuşlarda bu mânâya dokundum. Nere gitsem sözünden çağırır bir söz beni; Sönmeye başlayınca yakar hep, köz köz beni. Dolandım yumak yumak, ilmek ilmek çöz beni; Ulu çınar misâli dallarına tutundum! M.Halistin KUKUL |
Son sözü söylemeden âniden bitti şiir,
Sözünden anladım ki; daldan kalan elde-bir,
Yapraklar doğar- düşer, ağaç yaş eder devir,
Doğduğum topraklara, kefenimle dokundum. .......kadiryeter
Zor bir ayak... dörtlük yazması pek müşkül; Saygıdeğer Ustam...
Sağlıkla kal, Selâm ederim.
kadiryeter Kadir Yeter.
12.6.2013- TRABZON.
w.edebiyatdefteri.com/siir/736803/ilmek-ilmek-coz-beni
M.Halistin KUKUL Halistin Kukul