DÜNYANIN İBRESİ
Var mı dem-i devran süren cihanda
Olsa muradını alan gösterir Saadet beklenir beyhude handa Takvim yaprakları yalan gösterir Eğmek ile meyve vermez dalları Yürümekle tükenmiyor yolları Ömür boyu kazandığın malları Tufan fırtınası talan gösterir Uyanıkken görülmeyen rüyalar Uykuda yakalar yüzünü yalar Her yeşil yaprağı bir hazan çalar Daldan kopup yerde kalan gösterir Çabası murattır bağı dikenin Bir hoş zevk verirmiş gülü dikenin Sevdası uğruna çile çekenin Gözü görmez gönlü çalan gösterir Kundaktan kabir’e kalkıp yürürken Mühlet veremezsin zaman erirken Akıbet bellidir bunu görürken Neden debdebeli filan gösterir Dünya ne verdiyse sormadan alır Sadece yanında yaptığın kalır Aklına gelmedik tuhaf iş olur En yakın dostunu yılan gösterir Dünya fani felek kahpe denildi Onla güreş tutan bundan yenildi Gözükara’m makbul olan gönüldü Dört kitap kıbleli alan gösterir Çark-ı Devran (sy.43) |