Keman Konçertosu
Keman konçertosu,notalar izliyor yine
Karşı penceredeki kızın,susmayan kemanından Kadın bedeninden doğuyor sanki kastrato Mırıldınıyor,sesinin buğusu soprano Saçları düşüyor omzuna Gülümsüyor bana,yüzü hiç asılmadan Aşkta senin gibi keman konçertosu İnce parmakları titremiyor,titreyen benim Gözlerimle dinliyorum,bakışlarındaki ismi Su Kayıyor nağmeler,dudaklarıma çarpan nefesin Yine araladın ruhumu keman konçertosu Bu kız gördüğüm en son rüya Arşesiyle uzanıyor göklere Maviye beyazı katıp,sahneleniyor sese dokunuşu Seni seviyorum desem keman konçertosu Gülüp kapatır mı perdesini kalbimin yüzüne? Kulağımda,doruk yükselişinin aşk şarkısı Atar mı beni oradan,keman kırıkları kazıklara? Ya da kırılır mı heyacanım,bozuk plak tortusu? Senfonisi aşkın,kucağında taşan ezgisine Çalıyor lirik zamanların,tazelenen kulisinden Eflatun bestesi karşıyor,lavinya gamzesine Yelpaze oluyor papuçları,dans ediyor lila elbisesinden Ayaklarının altına seriliyor keman konçertosu Rüzgar tozlandırmadan,deneyip yokluyor hislerim Müziğin yansıması Su,aklımda sever mi sorgusu Kaybolup gitmeden,ele veriyor beni varlığına imrenişim Keman konçertosu seninle tattım kısacık aşkı Kılıfına döndüğün gibi,onunda başladı yok oluşu Ziya Karakoyun |