Sen Ey YârHani sürgünle başlar ya geceler İliklerinden çözüp geceyi Tenini soyarken hücrelerinden Mandalina kokulu bir bahçenin kapısı açılır az ilerden Ayağı çıplak bir kadın aşındırır kapıyı Sesinde bozulmadan büyüsü Bütün beklemelere uyumlu İçimde kum fırtınası varken Gelir sessizce Yasak düşlerime Gel Üşüyeceksin Dışarısı soğuk Ayaz ellerin Gel ısıt kalbini Sıcak ellerimde Duy o vakit nefesimi Avuçlarında topla güneşi Yüzünde karanfiller açsın her gülüşümde Otur işte gamzelerimde taht Kocaman bir cennet kurulsun içinde Ezan çiçekleri salınır şafak vakti Aşkın en kutsal yerinde Bulutları, sonra yağmuru Ben olmalıydım diyen ruhumu Sürerken secdeye Gel mutlaka gel Beklemektir sabrımın sırrı Sen yokken kurumuş fidelerim Her dokunuşun derman Şifa her gülüşün Ölüm her dokunuşun Öyleyse gülümse Gün batımı yine çılgın hayal Gündüz düşleri her gece Ve her hecemde adın var Sen sevgili yâr Bir sabır taşıyım diye, bekletme Şimdi çıktım bir kalenin burcuna Bekliyorum bir çölün Yağmuru belemesi gibi İşte üçe kadar saymaya başladım... Bir İki üç ... |
Sen Ey Yâr
Hani sürgünle başlar ya geceler
İliklerinden çözüp geceyi
Tenini soyarken hücrelerinden
Mandalina kokulu bir bahçenin kapısı açılır az ilerden
Ayağı çıplak bir kadın aşındırır kapıyı
Sesinde bozulmadan büyüsü
Bütün beklemelere uyumlu
İçimde kum fırtınası varken
Gelir sessizce
Yasak düşlerime
Gel
Üşüyeceksin
Dışarısı soğuk
Ayaz ellerin
Gel ısıt kalbini
Sıcak ellerimde
Duy o vakit nefesimi
Avuçlarında topla güneşi
Yüzünde karanfiller açsın her gülüşümde
Otur işte gamzelerimde taht
Kocaman bir cennet kurulsun içinde
Ezan çiçekleri salınır şafak vakti
Aşkın en kutsal yerinde
Bulutları, sonra yağmuru
Ben olmalıydım diyen ruhumu
Sürerken secdeye
Gel mutlaka gel
Beklemektir sabrımın sırrı
Sen yokken kurumuş fidelerim
Her dokunuşun derman
Şifa her gülüşün
Ölüm her dokunuşun
Öyleyse gülümse
Gün batımı yine çılgın hayal
Gündüz düşleri her gece
Ve her hecemde adın var
Sen sevgili yâr
Bir sabır taşıyım diye, bekletme
Şimdi çıktım bir kalenin burcuna
Bekliyorum bir çölün
Yağmuru belemesi gibi
İşte üçe kadar saymaya başladım...
Sen Ey Yâr
Hani sürgünle başlar ya geceler
İliklerinden çözüp geceyi
Tenini soyarken hücrelerinden
Mandalina kokulu bir bahçenin kapısı açılır az ilerden
Ayağı çıplak bir kadın aşındırır kapıyı
Sesinde bozulmadan büyüsü
Bütün beklemelere uyumlu
İçimde kum fırtınası varken
Gelir sessizce
Yasak düşlerime
Gel
Üşüyeceksin
Dışarısı soğuk
Ayaz ellerin
Gel ısıt kalbini
Sıcak ellerimde
Duy o vakit nefesimi
Avuçlarında topla güneşi
Yüzünde karanfiller açsın her gülüşümde
Otur işte gamzelerimde taht
Kocaman bir cennet kurulsun içinde
Ezan çiçekleri salınır şafak vakti
Aşkın en kutsal yerinde
Bulutları, sonra yağmuru
Ben olmalıydım diyen ruhumu
Sürerken secdeye
Gel mutlaka gel
Beklemektir sabrımın sırrı
Sen yokken kurumuş fidelerim
Her dokunuşun derman
Şifa her gülüşün
Ölüm her dokunuşun
Öyleyse gülümse
Gün batımı yine çılgın hayal
Gündüz düşleri her gece
Ve her hecemde adın var
Sen sevgili yâr
Bir sabır taşıyım diye, bekletme
Şimdi çıktım bir kalenin burcuna
Bekliyorum bir çölün
Yağmuru belemesi gibi
İşte üçe kadar saymaya başladım...
Tek kelimeyle;MÜKEMMEL