Seni içtim
Hayalin boş bakıyordu denizler ötesinden kızıla dönen akşamın
Mahzun haline…
Yangınları kapatıp içime ölüyordum ben dinlediğim şarkıların kederinden
Gözlerin aklımda ömür yarası,gönül aymazi
Doymak nedir bilmeyen ayrılığın uzayan ellerinde büyüttüğümüz şefkat bebeğin sanciları…
Bal eylesen dudaklarından dökülen cümleleri el eylesen gönlünde eyleşen alemleri
Yıldızları örtünsen gecenin en soğuk anında düş eylesen sevdayı
Düş olsak
Bir masalın icinde


Ölsem ben…

Düseceksem bilinmezin köşelerinde huzur yazan sonsuzun sokaklarına
Ve serseri mutsuzluklarin bana rastlamadığı güneslere kapatacaksam
Vazgecemedigim tutsalığımı

Tanrım! acizliğim kendime…

"Derin yalnizliklarin doğum sancilaridir gecenin mabetinde tapilan
Kendi sesine hasret dudakların hicretine gömülür sus birikintileri
Boğulan avuç içlerinde yoluna aşk çizilmiş kaderdir,kesiktir
Kan tutar göğsünde ağrıyan soluğun geçtiği yolda ki çığlık"

Ölünür
---

Şimdi
nefesimde kehaneti dudaklarının

Öptük yarınlarımızın ölü meleklerini…





YILDIZ