AŞIKLAR ÖLMEZ
Yedi düvelin suyunda yudum
Yedi gökkuşağına bandım Alı mora, moru zambağa sattım Sonra şaire göz kırptım Zambaklar en ıssız yerlerde açar Küheylanın ak göğsünden emdim Deli kısraklar gibi döndüm Vefayı yere, aşkı göğe çaktım Burada sözü Mevlana’ya bıraktım Arkanda bıraktığını, giderken yaktığını yabana atma Beydağının karlı tepelerinde uçtum Aşkın mayınlı yamacından geçtim Ben ölümü bize seçtim Anda dervişe kulak verdim Ölen beden imiş aşıklar ölmez |