Çıplak..._eski çandan bardak hikaye/sinde yirmi dört devir zaman yinelemeli_ gizli kıyıma vuran dalganın köpüklü son nefesi soğuk kuma veda ederken us-ulca zorlamanın anlamı yok sus ayım artık!... şeytan minaresini bile saklamış benden görmez misin? boşluğumdan akıp giden yaşam... bak şafak vakti denize gözümün ardımdan doğan sabah yıldızı ilk tozunu serperken sıcacık bir martı süzüldü dalgaların arasında ha taştı ha taşacak kabarmış bağrından _ yumru olmuş çıplak sözlerim/yasım _ yumru olmuş çıplak ellerim altın hırkasına sarılmış denize savrulan saçlarım sırtımdan gülümseyen güne değil yanık iç çekişime üşüyorum 17/10/07 |
saygılar..