Ardından..._mum yanığı avuçlarımla boşluğa uzanmış hüznüm keman yayında öldürürüm her geceyi_ şimdi geç kalmışlığın soğuk teri alnımdan süzülen ki bir eyvah ki çocukluğum geldim ya bu dünyaya gidişim de olacak elbet tıpkı sizin sizden öncekiler ya da benden sonrakiler gibi... _abartmamak lazım_ keza sayfa ortasına çakılan kara bir noktayız görebilene kırmızı ya da mavi... belki de yeşil asi mor... ya da... denizimi boyayan kum taneleri anla işte!... anla değişeni... herkesin içinden daima farklı geçer hayat türküsü o kadar çok yaşanmışlık var ki vakitsizim ki bulamıyorum! 17/10/07 |