Ak kıyılar...gün geceye doğduğunda ezanlar eşliğinde şafak vaktidir kırmızı; kar kokusu... kopmuş düğmeli dilimizde düne dair kekremsi aşk acısıyla omuzlar çökmüş avuçlar deniz gözümüzün gördüğüdür kırmızı... martılarla titreyen dizlerimiz yosunlu taşlara çarpan gönül sesimizle karanlık dehlizde taze suya dilenendir kırmızı ve duygu yoksunu en büyük bilinmezdir -mum alevi derinde siyah orkide - şimdi giderken yaşama çığlık çığlığa toprak üşümüş; sis... bulutlar ayak altında ansızın ak rüzgar dokunur saçlarımıza zaman geçer kıyılardan; kimsesiz... |