Delilik monologları / IIYağmur / Yağmur çürükse yok oluyor her şey Birinin derinliğinde değil hiç kimse Bu fırtına gökyüzü ağlak Toprak cehennemin koynunda Yaşa farları akarken irisin ! Bir şiir yaz ateşböceklerine Gökyüzü kırlangıçlara solukken Hey adımlayanlar Cinayetlere şölenle sızanlar Duvarlar çatlak avucunuzdaki duada Ölüler / Gece ne kadar sessiz Ne kadar masum durmuş nefesler Kuru bir nehrin ağlayan çakıl taşları Ah harabedeki ay Derisi yağmur elmaslı çocuklar Dilsiz Dağınık Çöllerden geçen tabutlar Kuşlar / Kar yağarken nasıldır şimdi Yarım elma yalnızlıkları Bedevi gülüşlü Sağlaması olmayan mermerin üşümesi mi yoksa Çekip gittiler kelebek ömrü gibi Rengini arayan fırça Ziftli bir yağmura dokundu resimde Rutubetli çayırlar / Koşan atlar Tüm zamanları avuçladı gözlerimde Kanatları düşen balkon masalım Ve yarasalar doluştu Uzaklardan Gidesim gelir yeleli düşlerle Rutubetli çayırlardan kaçasım gelir Alıp sırtıma rüzgârı yalansız okyanusa doğru Damlalar / Yüzü kireçli kadınlar Bütün dalgalanan nehirleri bana akıtın Ah çürümüş dudaklar Yoldan geçen yabancılar Hayde şerefe, şerefe kadeh kaldırın! Satılık çocuklara Yarattığım kentlere Kendi düşümden doğan kentlere Masal kentlere Alarcın / ateş böceklerine Sırtı dönüklerdeniz ensemiz şerlerine emanet Kılıçları var diye yüzleri vardı Yoksa ne vakit düşse kılıçları Ne bir göz görebilirdiniz bakmaya Ne bir ağız emzirmeye Bizimse sırtımız hem kırbaca amade Hem kılıca İsterlerse saplayabilirlerdi Kesebilir atıp tutabilirlerdi Mezhepleri öyleydi Ki Yüzü yok bilinen katledebilirlerdi Bizim sırtımız vardı yumurta kabuklarımız Mağara gibi derin atlar bağlı kapısında Biri beyaz biri resim Bismillah dediğimizden beri Salyangozuz müslüman mahallesinde Yola secdedir tanrıya iz verdik Yürümediler Onlar Bilmedi gözlerimizin rengini söylemesi ayıp Biz de bilmezdik Aynaya hep sırtımızı gösterdik Ki Bilirdik aynalar sade kendi sırlarını tutar Dili olana gözümüzü anlatırlar Sığınma talebi / Lütfen koru beni Demirden savaş gemileri Demir gelenlerin gözleri Pat pat pat orda evler yıkıldı Orda da yıkıldı evler Uzaklardakiler de yıkıldı Bütün savaşlar komedi mayınlar tarla katili Mayınlar insanların da katili Lütfen karşı dur anne Lütfen bu gürültüye karşı dur anne Ah şu patikadan koşarak kaybolan çocuk ben miyim? Aysu |
Mayınlar insanların da katili
Lütfen karşı dur anne
Lütfen bu gürültüye karşı dur anne
Ah şu patikadan koşarak kaybolan çocuk ben miyim?
durdurabilseydi analar savaşları kan ağlarmıydı bunca ocak.. kutlarım anlamlı ve çok değerliydi anlatım.. saygılarımla...