Prangalar vurulmuş özgürlüğümüze‘’dilimiz tutsak, kalemimiz tutsak, ömrümüz tutsak edilmiş’’ sürgün edilmişiz ana rahminden doğduğumuz gün mahkûm olmuşuz hayata etrafımızda demir parmaklıkların silueti infaz memurumuz bir ebe cennetten kovulmuş iblis gibiyiz suçumuz yok günah defterimiz henüz boş hilkatimiz garibe faskalanmışız yaşamla esaret zincirleri boynumuzda elimiz kolumuz bağlı yüreğimizin çeperini tırmalıyor isyanlar tanrının yarattığı kul biz miyiz? ifadesi ne mümkün tefekkürümüzün prangalar vurulmuş özgürlüğümüze yazılmışsa tecelli yaşanacaktır beynimizde çıkmaz sokaklar yolumuz engebeli çıkmaz sokakların duvarları kitabe dudaklarımıza kelepçeler vurulmuş yüreklerimiz suskun konuşmak esaretimiz olacak ne söylesek nafile gayrı ne fark eder ki anlatsak ta derdimizi haykırsak duyan olur mu ki sesimizi bir daha doğup yeniden ayak basabilir miyiz ki dünyaya yaşanmışları hangi kalem çizer hangi mısra ifade eder ki ferasetimizi özgür doğup tutsak veda ediyoruz hayata içimizdeki mahfuz yalnızlık dışımız kalabalığın esaretinde Mustafa bertan |
doğduğumuz gün mahkûm olmuşuz hayata
etrafımızda demir parmaklıkların silueti
infaz memurumuz bir ebe
cennetten kovulmuş iblis gibiyiz
suçumuz yok
günah defterimiz henüz boş
hilkatimiz garibe
ne kadarda güzel bir tanımlamaydı
fakat ben illedeeeeeeee
final dedim yine
finali tam 12 den vurmuşsunuz yeminle ...
özgür doğup tutsak veda ediyoruz hayata
içimizdeki mahfuz yalnızlık
dışımız kalabalığın esaretinde
12 den vuran bir finaldi bana göre
aldım ben bu şiiri gönül heybeme ve
tebriklerimi bırakıyorum dost sayfasına
kutlarım Mustafa bey saygılar.