Şairhiçbir zaman kutsal sayılmayacak bir kitabın yazarıdır şair gecelere ait melankolik kaç metcezir gecenin boşluğunda avazı bir abadi ve bir kalem koca bir şehrin umursamaz ahraz kalabalında gözlerini kapatıp koparıp yüreğe vurulan zincirleri efsun bozulmadan seda verir ahraz veya âma ne çok nehir vardır içimizde çağlayan çölde yürürken vahaya çıkınca zaman gitme zamanıdır yalnızlıklardan sevda diyarlarındaki mistik aleme gözlerini açtığında ufuk çizgisinde deniz mavisi hafif bir frişkayla uçuşur hayaller güneş doğup batmışsa iki ufuk arasında pir nur bir mum ışığı dünyayı aydınlatmasa da sigaranın ateşinde yanıyor düşlerin katlettiği uykular sabahlara açılır mehtabın kapıları bir kez daha güneş doğduğunda ve uyanıyor şehir mısralarda kalıyor acılar Mustafa bertan |