Yorgun aşklarkendi kaderine terk edilmiş bir sandal gibi dalgaların insafına kaldıysan eğer, sığındığın mendirek yıkılmış mola alacak limanın yoksa... asi fırtınaların tokadı tenine vurdukça metcezirle yeksan olup, kum tanesi gibi yuvarlanacak zifir-i derinliklerde boğulacaksın. yüreğine yediğin vurgun mecal bırakmayacak... deryadan deryaya sürgün yapayalnız sessiz bir gemi gibi ardına bakmadan, yolcu almadan, rotan muamma bir gün o suları terk edeceksin ne bir güneş doğacak pencerenden, ne mehtabın sularda ışıldayacak yakamozlar sönmüş, karanlık geceler... sudan çıkmış bir balık gibi kendi dünyanda kaybolacaksın. kuruyacak deryalar yolun bitecek, fırtınaların önünde sürüklenecek, çöllerde susuz bir Mecnun gibi bir kez daha aşk’a kahredeceksin. Mustafa bertan |