tünellerden geçiyorum tünellerden
elimde fenerim
uzun ince, kıvrım kıvrım tünellerden geçiyorum
acaba içinden mi geçerim
yoksa içimden mi geçer tüneller
ben... tünellerde bekliyorum
dışarıda kar yağmur, gece gündüz
bilmem
ama şefkatlidir
solurum tünellerde
ucunda ışık mı var
umurumda değil
ben... tünellerde bekliyorum...

tavanında asılı kocaman ağı, yanında
kulakları duruyor başaşağı
sarkıtlar dikitler, su damlaları
zemininde parlayan çakmaktaşları
çakmak çakmak gözlerim
alışır alışırım...
tünelleri kim yapmış, sonra da terketmiş
yolcuların biri girer
diğeri gidermiş
iki ucunun birbirinden yok haberi
bir tek ben mi bekliyorum bu harabeleri
tüneller geçiyor tüneller
içimden
biri giriyor kapımdan
çıkıyor ötesinden de bir diğeri
tünelleri ekliyorum ucuca
bağlıyorum ard arda tünelleri
içimdeki bu gizem hiç bitmemeli...

11.03.2012