YANDI GÖNLÜM (498.)
Vefasız bir zalimi yıllarca andı gönlüm
Ümitsiz bekleyişten bıktı usandı gönlüm Mutluluğu düşlerken derde bulaştı gönlüm Boş hayaller uğruna yandıkça yandı gönlüm Kurudu mürekkebim yazmaz oldu kalemim Vefa görmedim senden beni benden edenim Hayatın son demleri tükenmek üzereyim Hasret odunda yandı yandı bütün bedenim Yok arık senli geçen ne gece ne gündüzüm Neden böyle hırçınsın neden böyle huzursuz Günlerdir bu gözlerim uyumadı uykusuz Kurak topraklar gibi ben sana çok susuzum Yıllar tükendi gitti varamadık vuslata Bekletme ne olursun kalma sakın hazana Vakit yaklaştı artık gidiyor meçhul sona Niyetin öldürmek mi doymadım ben sana Fatma Ayten Özgün |