mavi bir bilyanın içinden bakıyorum dünyaya
mavi mavi
deniz mavi
gök mavi
yer mavi
dağlar mavi

zamanı tutuyorum avucumda
parmakların ucunda zaman
bakıyorum deliğinden
bir iğnenin deliğinden
sana ne ki benim deliliğimden
sana ne ben mutluysam

hasırdan bir döşeğin üzerinde
uzanmışım yatıyorum
hasırdan rüyalara kuruluyorum
sonra kalkıyorum birden
doğruluyorum döşeğimde
günün doğduğu yerde doğuyorum bende yeniden

kovuyorum zamanı
kovalıyorum
elimde tahtadan tekerim
şarkılarla, türkülerle
raksederek
elma şekeri sürüyorum dudaklarıma

sarı tarlalardan süzülüyorum
ayçiçeklerini bekleyen çitlere doğru
selam duruyorum
mavi bir lokomotife, koçanların arasından
mavi mavi üflüyor
tutuyor nefesini gözlerime

titriyor kavak ağaçları
tüy döküyor bu mevsimde
döküyor tüylerini, yoluyor
kar yağıyor sanki bu mevsimde
kaşlarımın arasına
döküyor birer birer

uzanıyorum kırlara
sürüyorum burnumu yeşiline çimenin
okşuyorum saçlarını sümüklü çocukların
o sümüklü çocuklar
bir gün yeniden ben olacak bu kırlarda
ve sürecekler o duru yüzlerini saçlarıma

ben bekleyeceğim
belki de olamayacağım o bayramlarda
kargalar yine uçacak eminim bu tarlalarda
torunları olacak
hatırlayacaklar belki de
dedelerinin anlattığı hikayeleri

ben burada yokken
sallayacaklar bayraklarını neşeyle
çiğ düşmüş bayram sabahlarında
soluyacaklar buğusunu mor kirazların
mavi bilyamın içinden bakarken
uçurtmalar uçuşacak yine bu tarlalarda

11.03.2012