Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Devrimci, Anne,Oğul
Dikçe
5,0 / 12 kişi ·13 beğenme · 10 yorum · 8456 okunma
 Devrimci, Anne,Oğul-Anne bu resimdeki kim!- Şafağın arkadaşı Açılmış ağızların Sıkılmış yumrukların Dökülmüş terlerin En derin hasretliğin adıdır ’Devrimci’ Dünyamız ne bir iddianame ne de göz ucuyla baktığımız bir yer Özgürlük dolu ve kaçış arzusu olmayan Vatanını seven, bekleyen, koruyan Baskı ve nefret çağrısına aldırmayana "Devrimci" denir Bu normal bir yol değildir oğlum Her zaman ücreti olmayan bir uğraşa gebesin Her istediğini yapmakta özgürken Ne istediğini düşünsen de suçtur Ki söylediğinde darağacına asılandır ’Devrimci’ Kimi ve nasıl sevmek istersek sevgimizin önüne geçilen Puslu bir gülüşle patikalarda yolları kesilen Ölümlerin asistanları tarafından mesai kurbanı olan Çoğu zaman kendi ağlasa; ağıdı kahve kırıtmalı adamlarca kesilen Hiç bir temel taşı olmayan muzur mektupları bile yasaklanan Yüzünü göstermeyen adamlarca katedilendir ’Devrimci’ Doğrudur hayat zor olabilir Ve yapılacak her şey mutlak doğru olmayabilir Göründüğü gibi değildir ölçüsü verilmiştir hayatın Korkunç kitaplarda aranabilir en deli vahşet Doğanın bile söz hakkı elinden alınabilir Bizi kanlı tarih sayfalarına hapsettiğini düşünebilir herkes Kitaplar, filmler ve romanlar, yazılabilir adımıza Gerçeğe dönüşür hülyalı sıcaklığına bürünür mü Kainat! -hayır- Ama var olan ve daha iyisi tekrar olacak hep doğacak Zihinleri ve kalpleri ve ruhları çığlık çığlığa olandır ’Devrimci’ Sonsuz sevgi ve saygı ile birbirlerine bağlı Sürekli büyüyen giderek parlayan İntifa ve gelecekten umutlu olandır ’Devrimci’ Ölüm kendisini dehşetiyle gösterdiğinde korkmayandır Elimi tut, elimi bırakma diyendir Yumrukları morarana kadar yere düşmeyen Ortalık kızarsa birden bire gözü dönse zamanın Tekmeler altında çok küçük acıyı dahi duymayan irkilmeyendir ’Devrimci’ Şimdi: Kuduz bir köpek mi akrep mi yelkovanı ısıran Kaçmak istiyorum çocukluğu bitirme sınavından Hayatım gözaltındadır büyümüş Oğlumun Gözü süzülse heyecanlanırım sözcükleri öpüşü bellidir oysa Oğlum! Hangi-Babayiğit suçluyor bizi bilmiyorum Sen evde kalmış bir resmin hayatıyla yüzleşirken Benim içimde güzelliğin uzun ince taciri bağırıyor Kahroluyor saydam yüzeylerimiz pörsüyor Ey açlığımın acısı! Ey iç denizlerimin sahibi! Gözü renksiz resimlerde çürüyen Kocam! Seni bizden başka kim en iyi bilebilir kim anlatır! Git gide kamburlaşan bu devrin insanları Bir gün çıkar bir sağanakta bulur kendini Çünkü: Biz ’Devrim’ in birikmiş biriken Sesleriyiz. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Devrimci, Anne,Oğul şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
emra
7 Mart 2012 Çarşamba 22:05:16
güzeldi ağabey :)
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Dikçeeğer bunun ne olduğunu anladıysan bu gülmeni pek sevdim:)
güzeldi değilmi:)
güzeldi değilmi:)
Cevap Yaz
salih durmuş
7 Mart 2012 Çarşamba 13:17:41
Deniz Gezmiş in son mektubu
6 Mayıs 1972
Baba,
Mektup elinize geçmiş olduğu zaman, aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben, ne kadar üzülmeyin desem, yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat, bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar ve ölürler… Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde, fazla şeyler yapabilmektir.
Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki, benden önce giden arkadaşlarım, hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın.
Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir.
Bu yola bilerek girdi. Sonunda da bu olacağını biliyordu.
Seninle düşüncelerimiz ayrı ama, beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, (…) anlayacağını inanıyorum.
Cenaze için, avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara´da 1969´da ölen arkadaşım Taylan Özgür´ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul´a götürmeye kalkma.
Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir.
Son anda, yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım…
Oğlun Deniz Gezmiş
Merkez Cezaevi
DEVRİMCİLER ÖLMEZ SEN AĞLAMA BACIM
MİLYON MİLYON DOĞAR DENİZLER...
KUTLARIM..
YAŞASIN DEVRİMCİ HAREKATI...
6 Mayıs 1972
Baba,
Mektup elinize geçmiş olduğu zaman, aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben, ne kadar üzülmeyin desem, yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat, bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar ve ölürler… Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde, fazla şeyler yapabilmektir.
Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki, benden önce giden arkadaşlarım, hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın.
Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir.
Bu yola bilerek girdi. Sonunda da bu olacağını biliyordu.
Seninle düşüncelerimiz ayrı ama, beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, (…) anlayacağını inanıyorum.
Cenaze için, avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara´da 1969´da ölen arkadaşım Taylan Özgür´ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul´a götürmeye kalkma.
Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir.
Son anda, yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım…
Oğlun Deniz Gezmiş
Merkez Cezaevi
DEVRİMCİLER ÖLMEZ SEN AĞLAMA BACIM
MİLYON MİLYON DOĞAR DENİZLER...
KUTLARIM..
YAŞASIN DEVRİMCİ HAREKATI...
hımmm...uzak durmak lazım demek ki cısss! olmadan...
çok ödlek gördüm kendimi:(((
neyse...
ciddi bir yorum yapmak gerekirse- ki hiç beceremem- bakış açısını sevdim şiirin ama...
gerçekliğini sevmedim:(
gidiyorum beynimdeki ayak seslerini duymazdan gelerek ve son olarak
''çarşı herşeye karşı'' madem, karşı çıkma hakkımı kullanıyorum ben de
bir cimbomlu olarak
ve...son olarak,
çok üzgünüm şiirin ciddiyetini bozduğum için:((((
kusuruma bakabilirsin şair:((((
çok ödlek gördüm kendimi:(((
neyse...
ciddi bir yorum yapmak gerekirse- ki hiç beceremem- bakış açısını sevdim şiirin ama...
gerçekliğini sevmedim:(
gidiyorum beynimdeki ayak seslerini duymazdan gelerek ve son olarak
''çarşı herşeye karşı'' madem, karşı çıkma hakkımı kullanıyorum ben de
bir cimbomlu olarak
ve...son olarak,
çok üzgünüm şiirin ciddiyetini bozduğum için:((((
kusuruma bakabilirsin şair:((((
Dilek Krtl
7 Mart 2012 Çarşamba 12:01:31
Devrimci..
Çok güzel tanımlamalar bunlar.
İnsan bir kez daha isyan ediyor , kelimelerin ideolojiler tarafından paylaşılmasına.
Gel de aşık olma şimdi, "izm'ler idrakimize giydirilmiş deli gömlekleridir" diyen ADAMa..
Saygılar Dikçe.
Çok güzel tanımlamalar bunlar.
İnsan bir kez daha isyan ediyor , kelimelerin ideolojiler tarafından paylaşılmasına.
Gel de aşık olma şimdi, "izm'ler idrakimize giydirilmiş deli gömlekleridir" diyen ADAMa..
Saygılar Dikçe.
AZAP
7 Mart 2012 Çarşamba 11:54:03
Oğlum!
Hangi-Babayiğit suçluyor bizi bilmiyorum
Sen evde kalmış bir resmin hayatıyla yüzleşirken
Benim içimde güzelliğin uzun ince taciri bağırıyor
Kahroluyor saydam yüzeylerimiz pörsüyor
Ey açlığımın acısı!
Ey iç denizlerimin sahibi!
Gözü renksiz resimlerde çürüyen Kocam!
Seni bizden başka kim en iyi bilebilir kim anlatır!
Git gide kamburlaşan bu devrin insanları
Bir gün çıkar bir sağanakta bulur kendini
Çünkü:
Biz ’Devrim’ in birikmiş biriken Sesleriyiz.
gönül yüksek gürlemiş gönül derinliğinden kutlar sevgiler sunarım...
Hangi-Babayiğit suçluyor bizi bilmiyorum
Sen evde kalmış bir resmin hayatıyla yüzleşirken
Benim içimde güzelliğin uzun ince taciri bağırıyor
Kahroluyor saydam yüzeylerimiz pörsüyor
Ey açlığımın acısı!
Ey iç denizlerimin sahibi!
Gözü renksiz resimlerde çürüyen Kocam!
Seni bizden başka kim en iyi bilebilir kim anlatır!
Git gide kamburlaşan bu devrin insanları
Bir gün çıkar bir sağanakta bulur kendini
Çünkü:
Biz ’Devrim’ in birikmiş biriken Sesleriyiz.
gönül yüksek gürlemiş gönül derinliğinden kutlar sevgiler sunarım...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 7.3.2012 11:42:38
Puan
: 60.0 / 12 kişi
Okunma Sayısı
: 8456
Yorum
: 10 yorum
Beğeni
: 13 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.