leylaklar açtığındabir Jüpiter intihar eder akşamın dudağında kendini öperek ağlama sevgilim ses dağılınca yankısı çarpar su dökülür sığınağına onların atları yoktu rüzgârları çivit mavisi değil görmediler hiç biz bir nehrin kıvrılışını sevdik ve şarkısını günü geldiğinde o güzel uçurumu öpeceğiz nerede durulacağını bilerek ve en güzel gece öper göz kapaklarını ışığı görmeden her sessizlik kutsaldır kafeste aşk intihardır çoğu zaman biraz ceset kokusu yağmurun gözleri kederden gülümser o nehir dökülürken uçuruma gördük düş ve yalnız dağları gördük her nesne nehirdir artık sigaranın ucunda bir hikâyesi var geçip gidiyorum lacivert gölgeli bakıp ağlıyorsun leylaklar açtığında Aysu |
Kutlarım emeğini ve yüreğini, sevgilerle