Hani bir türkü tutturmuş
Karadır bahtım kara

Kadercilik gibi bir şey sanki
Hayatın oyunları hep aynı, ne yazık ki

Oyun kurucu
Zengin, coşkulu, egemen oyuncu

İkiyüzlü desem
Cin gibi desem
Hınzır mı hınzır desem
Çok zeki, müthiş desem
Yedi düvel karşısında duramaz desem

Kara gözlerine vuruldum
Kara bahtımla duruldum
Başköşeye kuruldum

Hişt sus bakayım
Sana bir isim takayım

“Haydi, tak, tak, tak”
“Şu gelene bak, bak, bak”

Sırma saçlarım yok ki tarayayım
Hıncım yok ki bağırayım

Bir ömre, bin ömür verenleri gördüm
Bana bir şey öğrettiler, yalana açık, gerçeğe kördüm

Her zaman gerçek körleri kıskandım
Hele gerçekten sağır olanlara hayrandım
Ya dilsizler için, yapabilseydim kendimi onlara adardım

Niye mi?
Hiç sorma, açıkgözüm, kulağım yakıyor kalbimi
Tutmak için hep ısırıyorum dilimi

Yara bere kan revan
Şöyle böyle yürüyor kervan

İdeal, kartalın gagasında yükseklerde uçuyor
Hayal, ayakları yerden kesilmiş ufuklaşıyor

Haydi, sen gel hele beri
Konuşalım bir ileri, bir geri

Sözüm, fikirden dışarı
Fikrim, sözümden haşarı


03.03.2012 - İzmir