Baş Döngüsü..
Ey sancıların noktalandığı büyü! Şafağın arkadaşlığı Öfkeye sıkılmış yumruklarım Uzatamam diyorum ellerimi Ki dilim dilim kan çalıyor parmaklarım Dilim peltek sessizliğinde Bir yıldırım patlıyor. Yüzüm, Ey her kapıyı çalarken aşınmış korku! Caddeleri gölgesi peşinde geçen Kavşakda bir ölü gibi görünüp kayboluyor, Sokakların aralıklarına bir sicim bağladı El sallıyor uzaktan Bütün yoksunlukları gezerken seninle Tanı! Mutsuzluk benim. Bekle, Ey nefesi kan ve güçle fışkıran hayat! Ciğerleri damızlanmış it başlı küheylanlar İçimin durallığına h/is ve kir çizen Körlüğü çıngılarla süsleyen adem Kıstırıldım ve bittim döngüde şimdi! Ey Hayat! Sevdiğim. Görünmez çığlık ezgisiyle Gözlerim belkilerle sevilirken Mutlu yokluğuma kavuşturacak Beni topluyorsan altına artı koyma bulut koy Olgunluk ahh ölüm sarısına vurunca. |