Ne kadar mükemmeldir, yağan yağdıran,
Efil efil esen asi rüzgâra boyun eğdiren,
Gök ile yere rengârenk şekiller verdiren,
Rabbimin nimetlerinden bir nimetsin kar.

Yağışın, bakışın, gülüşün beni cezbeder,
Yorgun yollarım, senin cılgandan gider,
Dağlardan dağlara hep köprüler kurarsın,
Yüreğimin ince derinliklerinde coşarsın.

Tüm ağaçlar seninle Allah’ı tespih eder,
Rabbimin yüceliğini haykırır da gider,
Bulutlar, seninle sevinç gözyaşı döker,
Rahmet damlaları gülerek seninle iner.

Seni gecenin yarısına kadar iyice izlerim,
Senin ılık ılık yağışına âşık olur gözlerim,
Senin her lapan gökte ilahi tekbir getirir,
Senin aşk yüklü zikrin yeri, göğü inletir.

Seninle yırtılır gecenin sonsuz karanlıkları,
Yeryüzünü kaplar tabiatın kahramanlıkları,
Göklerden her bir lapanı bir melek indirir,
Tüm canlılar omzundaki yükü sana bindirir.

Nedim gibi damdan dama umutla atlarsın,
Kalbindeki güzel ruhları bir bir yoklarsın.
Cılızlarsa senin duldana gizlenir de durur,
Rüzgâr eser, yağan karı soğuktan kavurur.

Şehrin korkusuz ışıkları sende kaybolur,
Yabani hayvanlarsa sende kendini bulur,
Ekinler saklanır, onları sevginle örtersin,
Haktan uzaklaşanların gözlerine dürtersin.

Sen; çok uzaklardan dalga dalga gelirsin,
İlahi rahmetin bereket olduğunu bilirsin,
Seni gördüğümde, Rabbime duâ ederim,
İyi ki sevimli dostumu bana verdin derim.

Üzüntülerim, kışın senin rüzgârına koşar,
Tefekkür dünyam senin lapalarında coşar.
Aklım, fikrim seninle ilahi tevhide gider,
Damarlarım canlanır, buzlarına duâ eder.

Yağışını nerede görsem içim ılık ılık olur,
İlk âşıklar gibi kalbim küt küt atar kül olur,
Açan güller buram buram seninle canlanır,
Yaratanı düşündükçe damarlarım kanlanır.

Işıklar kaybolur; ins, cin ve herkes uyur,
Yağan lapaların doruklara harman olur,
Yağdıkça gülümsersin bana uzaklardan,
Sıcaklığın ruhumu hep korur tuzaklardan.

Seni seviyorum, sevdiğimi sen biliyorsun,
Sen, benim kalbimin buzlarını eritiyorsun,
Kalbime tevhit akidesini yerleştiriyorsun,
Ruhumda imanla amelimi birleştiriyorsun.

09.02.2012
Çekerek