Yolculuk endişelerde hüznümün usancı
güneşin erken uyandığı bu şehirde
kulağımda akşamdan kalma bir uğultu
ağustosun alnında vardığım çeşmeler kurudu.

İstanbul’un yanağında bir damla yaş eylül
kabuslarımın bahçesinde kuru bir yaprak
düştüm
yine zamanın yolculuğuna
yüreğimde vadesi dolmuş aşkların sancısı.

Kırlangıçlarla uğurlandım
sığırcık kuşları kayıptı vardığımda
yolunu şaşırmış bir kaç martı
bu şehrin kalabalığında avare.

Eylülün gölgesinde endişeler firari
adım alınır vukuat hanesine
nizam karakoluna telaşım dokunur.

Ekim
arayanı sorannı çok olur henüz unutulmayanın
ziyaretçiler gelir
şiirin hamurunda gidişlerinin izleri.

Gönül bahçemde ertelenmiş aşklarım
bir mabet şimdi
anlaşılınca
yalanlarımı söylerim.

Köse dağının tepesine
yamacına, bir akşam sıra dağlara
civar köylere düşer
kasım ayının söylenmemiş şiirinde ilk kar taneleri.

Üşüdüğüm kadar yalnız
üşüdüğüm kadar yorgunum
akibetimden sual olununca
hep yalan söylerim.

Hüznünü sevemiyeceğin bir an olur
aralık
üşürsün
tel örgülere çevrilmiştir her bir yanın.

sayılıdır atabileceğin her adım
ne dinleyecek bir adam olur
ne konuşucak bir sözün.