Bahara İlkŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hep keder hep keder
Yeter...
yağmur yağsın
son yağmurlar yakınlaştırırmış uzakları çünkü aşk tüm kış beklemiştir çok beklettik sevgiliye yazacağımız şiirleri beyaz kağıtlar, elele aşıkları çizmemizi soğuk şehirler, içimizin bahçelerini özlemiştir ağlak bulutları uzak istasyonlara iteklemeli son yağmurlarla buhar olup uçuşsun hüzünlerimiz sarılalım tek iz kalmasın yalnızlıktan ana gibi, toprakta şefkat kokusu güzün uyanmak istemeyen ürkek güneş yalınayak koşmayı hatırlatsın çocuklara ıssız ve soğuk gecelerden sonra güneş saati geldi tenlerde günebakan heyecanı dipsiz cehennemlerin soluklaştırdığı derileriyle aylar boyu iç çekenler vakit tamam öksüz yaralarımız iyileşecek diğer vücudun sıcaklığıyla cemreli dokunuşlarla yüreğe şadırvanı yerleştirir sevgili karanlık ormanların laneti bu kışta yenemedi bizi sevişilen anıları piknik sepetine doldurmalı kelebekler de şehirlere yakın uçar şimdi bahar kapıda ölümsüzlüğün anahtarı ellerin al içeri beni baharla unuttur yüzümdeki aforozu utansın kimsesizlikten ellerim nevrotik kuşkunun zincirlediği sesim yıkmış gri ve soğuk duvarları ulaşacak bir yer arıyor kendine senin gözlerinden güzel yer var mı konuşuyorum şimdi yemyeşil ben geldim sevgili ben geldim son yağmurlar meyvenin ağaca merhaba demesidir sen gökkuşağını kurgula ben bakışına uyandığım sabahı kuşların söylencesidir dilimin altındaki alfabe sen gökyüzüm haberin var mı bu destandan bil ki bahar kapıda... |
akıcı billur gibi kutlarım saygılar sunarım..