tacizŞiirin hikayesini görmek için tıklayın elle taciz
dille taciz duygusal taciz... susmak zorunda hissettiğim dile getiremediğim ne varsa üstüme çöktüler gece ve şimdi hepsine yol verdim taşımamak adına yüklerini.
-Yanınız boş mu?
-Hayır,hayal kırıklıklarımı koydum,bana bile yer kalmadı. Sevgilim Yıllarca beni uzak tutup kötülüklerden,pamuklara sarışındaki asaleti anlıyor ve takdir ediyorum Ama bu sana kızmama engel olmuyor işte Bu yaşımda tanışmamalıydım ademin çirkin yüzüyle Ki baktıkça insanlığımdan utanıyorum. Sevgilim Hani öğrenciyken otobüse bindirmez Taksi dolmuşa verirdin son paranı Oysa çantamda hep öğrenci bileti taşırdım Ağzımı açmaya kalkınca ters ters bakar İşime karışma derdin İşime karışma, bir bildiğimiz var! Sana hiç anlatmadım Gerçi kimseye anlatamadım, kendime bile ama… Kampüse doğru yürüyordum bir gün tek başıma Buhar olup uçmuştu sanki onca insan Bir ben bir de nerden çıktıklarını anlayamadığım çocuklar Gülüşlerine masum anlamlar yüklemiştim merdivenlere ilerlerken Ta ki üstümde ellerini hissedene dek ve kulağımı sağır eden kahkahalar Başım döndü, gözlerim karardı ve üşüdüm iliklerime kadar Masumiyetini ne de çabuk yitiriyordu insanlar Oysa ben ‘’insan olmak’’ı anlatacaktım bildiğimce Onlar sıralarında beni dinlerken ve saçlarını okşarken ben Gurur duyacaktım yetiştirdiğim nesille. Sevgilim Sana anlatmadığım başka şeyler de var Bir gün dedi ki annem -neden nefret ediyorsun bu adamdan bu kadar? Derin bir nefes çektim önce Derin bir nefes çekti annem ciğerlerine Duyacaklarının ağırlığına hazırlayıp kendini Kulak kesildi Kulağım yandı –utançtan- İçimdeki yaranın kabuğunu soyarken tekrar Kanamadı bu kez Anladım, büyümüştüm. Neden anlatmadın dedi, daha önce Gözlerinden geçerken suskunluğun verdiği pişmanlıklar Diyemedim kuyruk hikayesine inandırdınız bizi Hep kendimi suçladım bu durumdan / bundandı rahibe edasıyla kuyruğumu saklamam Sevgilim Böyle böyle büyüdü içimdeki çocuk Böyle böyle yaralandım insanlığımdan Yine de bir ümit taşıdım hep Güzel günlere dair Kendimi korumayı öğrendim elle tacizden Fobimi de yendim toplu taşıma araçlarına olan Fakat Dilin kemiği yok işte Ağzı olan konuşuyor -ne çok kirlenmiş ağız içleri ve dilleri- Midem kalkıyor duyduklarımdan Kulağımı gözümü kapatıp iki maymunu oynasam Üçüncü maymun itiraz ediyor Sevgilim Dokundukça yaşama kirleniyor uzuvlarım Kızıp köpürsem de sana, küssem de yine Sen gene bildiğini yap Beni pamuklara sar En çok da g ö z l e r i m i ört. |
ve aşkın masum yüzü saklasın istiyor duygusuzluk gerçeğini
ne çok anlattı aşk altında yaşama dair şiirdi işte özdeki döküntüler
selamlar