SIFIR ÜÇ DEPREMLERİ
gece erirken için için sabahın nefesiyle
bir gizem deryası iken kâinat yola revan olmuşken zaman sıfır üç menzilinde bir fay kırığı gibi apansız bölündü uykularım Mekke’nin çığlıkları geliyor derinden derine Çeçenya, Filistin, Irak ve tüm dünya sanki “Ebu garip” olup, paslı bir çivi gibi saplanıyor beynime. mustazaf çığlıklarıyla bir heyelan başlıyor kalbimde her haber bir parça alıp götürüyor yüreğimden dünya eksenli endişelerle mühürlenmiş dillerin suskunluğu bir çetin mağma olup akıyor hücrelerimden. ezeli sancılar kuşatıyor her yanımı bir çağdaş arena da Bilal’ın “ehad” sayhâ’sı yansıyor gözlerime Sümeyye’nin feryatları karışıyor mazlumların âh’larına “Şib-i ebi talip” kamplarındayım bütün acımasızlığıyla. aralarında kurumuş deriler kemirmekteyim insanlık düşmanı sırtlanların sadist ambargolarından sıçrayan şuh kahkahalar yakıyor fütursuzca tüm âlemi kalabalıklar içinde yalnız ve çaresiz çetin bir gurbet kıskacında erimekteyim sınanırım isyan ve sabır cenderesinde ilahi bir kaynaktan tevekkül içmekteyim. geceler sarmalarken özenle karanlığını ve sırt dönmeyi yeğlemişken ışık kendi özüne uyandım karanlık yanlarımın ürpertisiyle gece soluklanırken sıfır üç menzilinde duygularım çaresiz çırpınmaktadır kainatta dayanılmaz sancılar çekmekteyim; habis ellerce kırılmaktadır taptaze fidanlarım şehit kanlarıyla yoğrulmuş coğrafyamda, kardeş kanıdır gıdam Afganistan da Bosna’da ekmek kuyruğunda kurşuna dizilmekteyim bir bir yıkılır yüce dağlarım Çeçenistan da Filistin de taze filizler gibi düşer çocuklarım kucağıma onları yüreğime kutsal bir anıt gibi dikmekteyim. gece nefes nefese yol alırken sıfır üç menzilinde Bağdat’ın canhıraş feryatlarıyla bölündü uykularım hicran ateşleriyle bir yangın yerine dönen yüreğim sığmaz oldu göğüs kafesime; tahammül ipi kopmak üzere yüreğimin delirmek yada çıldırmak teğet geçiyor aklımdan eşime tecâvüz ediliyor gözlerimin önünde bacım gebe bırakılıyor domuzlarca anam parçalanıyor hunharca babamın boğazı kesiliyor seyretmek kalıyordu bana. ey ölüm, al beni! kurtar beni ne olur; yaşayamam bu yüz karasıyla… SEVGİLİ ŞİİR DOSTLARI! ŞİİRLERİN EN COŞKULU VE YÜREKLİSİNİ DE, EN HÜZÜNLÜSÜNÜ DE İNSANLIĞIN VE İSLAMIN MAZLUM ÇOCUKLARI YAZIYORLAR YER YÜZÜ COĞRAFYASINDA; YAŞADIKLARIYLA... GÖNÜL OLUSU SELAM VE RAHMET OLSUN ONLARA... HÜZNÜMÜZÜ YÜREĞİMİZDE, UMUT IŞIKLARIMIZI GÖZLERİMİZDE HEP TAŞIYARAK UYANACAĞIZ İNŞALLAH BAYRAM GÜNLERİMİZE... YİNE DE BAYRAMLARIMIZ OLMAL;I BİRBİRİMİZE MUHABBET VE GÜZEL DİLEKLERMİZİ SUNACAĞIMIZ. ACILARIMIZI VE MUTLULUKLARIMIZI PAYLAŞABİLECEĞİMİZ GÜNLER OLMALI BAYRAMLARIMIZ.. BU DUYGULAR İÇERİSİNDE YÜREĞİNİZİ ÇARESİZ BIRAKAN ACILARINIZI VE HER ŞEYE RAĞMEN COŞKU KANATLARI TAKINABİLDİĞİNİZ MUTLULUKLARINIZI YÜREKTEN PAYLAŞARAK BAYRAMINIZI TEBRİK EDİYOR, SEVDİKLERİNİZ, SEVENLERİNİZ TÜM İNSANLIK VE İSLAM ALEMİ İÇİN HAYIRLARA VESİLE OLMASINI DİLİYORUM EFENDİM SELAM VE DUA İLE... |