Esma-i Hüsnalara Rabbim izin verirse,
Zatı akdesten çıkar, mukaddesten gelirse,

Euzü besmele’yle başlarız sözümüze,
Rabbim nurlar yağdırsın, karanlık özümüze.

Hatalardan kusurdan, sığınırım Zat’ına,
Sözü zahir ederken, kerem etsin batına.

Salât ve selam olsun, Peygambere âline,
Bizleri agâh etsin nebilerin haline.

Hamd âlemlerin Rabbi, yalnız Allaha mahsus,
En güzel isimlerle, aydınlanır her husus.

Cömertlik sırlarını, sıfatlarıyla açar,
Perdesiz kullarına, nice hazine saçar.

Ehli irfan gözünden, körlükleri gidermiş,
Perdeleri kaldırıp, basiret nuru vermiş.

Muhabbet şarabıyla, susuzları sulamış,
Allahlık la kaplamış, esmalarla dolamış.

Her İlahi isimler, mümkünlerin aslıdır,
Tecelli eden her şey, esmalara yaslıdır.

Erdemli nefislere, zevk ve işaret dili,
Ünsiyet neşe-sinden, görünen tek sevgili.

Her fiil bir esmanın, tecelli edişidir,
Bunlar “her an bir şende” olan Zat’ın işidir.

İsimlerle bilinir, sıfatlanıp görünür,
Ondan ayan nesne yok, batınlığa bürünür.

Batını zahir eden, ilahi isimlerdir,
Vücut bulanlar ise, eşya ve cisimlerdir.

Varlıklarda zuhurun, talebi olsa idi,
Tüm âlemlerin kadim, olması gerekirdi.

Zat hakkında asıl şey, sıfattan soyutlanmak,
Varlıklardan müstağni, ihtiyacı olmamak.

İlahi isimler ki, çeşitlilik arz eder,
Zamirlerde; O, Hüve, biz, nahnü, ene, ben, der.

Bazıları kinaye; Yaratan, yapan gibi,
Bazıları niyabet, ismin asıl sahibi.

Mesela biz deriz ki “falan bizi korudu”
Oysaki bu sözün, doğrusu Hak olurdu.

Yüzden bir eksik olan, pekiştirme nedeni,
Doksan dokuzla kayıt, etmeyin var edeni.

Kalp erbabı için, geniş imkân konusu,
Müşahede ehlinin, cevap bulur sorusu.

İsimlerin hakikati ile vasıflananlar,
Onlarla ahlaklaşır, özün özünü anlar.

İsimler sıfatlanır, hakikat zuhur eder,
İçeriğin içiyle, yaşayan dosta gider.

Allah’ın dostu olmak, kula en yüce ündür,
Sadece Hakkın ehil, kılmasıyla mümkündür,

“Yardım edicilerin hayırlısı, Nasırîn”
“Hüküm sahiplerinin hayırlısı, Hakimîn”

“Kuruyucuların hayırlısı, Hafızîn”
“En güzel yaratıcı ve ahsenü’l Hâlikîn”

Neticede ilahi, ahlakla ahlaknmak,
Bunların eserinin, renkleriyle boyanmak.

Esmaların künhüne, ihlâs ile varınca,
Yaralıda dert kalmaz, hidayetler sarınca.

Bildirdiğinden başka, dilimizden ne gelir?
Şüphesiz doğrusunu, Cenabı Allah bilir.

07.08.2011…Mustafa YARALI