Yeşil Mendirekli Yalnızlık“Çıkalım en zalim denizlere Yürek analizleri yapalım…” Ellerim olmadan önce; Ummazdım ayrılığın acısını Sallanan bir çift mendile gönül Bağlamazdım… Yeşil mantosunu giymiş Nilüfer çiçekleri Belli ki geliş var Beyaza kesmiş Bir kayığın İzi var… Kırılmam! Gözler miadını doldurdu Bu öfke karanfil kokusuna Yar saçlarından kalmadır Genzi yakan ihanet/ki Körleşmiş yüreğinde Ne söz dinler Ne icazet… Gidin; Korugan yazlar dolduruyorum Benim oldunuz mu yıldızlar Dertli keman solosunda Yüreğinize hangi acı Diklendi/ki böyle Kırgınsınız… Ellerimden kayın Balık sürüleri Biliyorum göç var Karlar eridi diye Pullandınız Sevdaya… Bir çığlığın saçları Ayazda taranmaz Umudun kökü dışarıda Aşk el yordamıyla aranmaz Gönüldedir onun koru Alevlenir tüm dünya Işığından… Bu; Saçları yeşile boyalı bir yalnızın Son düşü… Bir dirhem suya gömülmek Su kapatır mı günahları Toprak gibi bakir mi Yeleken yalnızlığında |
Balık sürüleri
Biliyorum göç var
Karlar eridi diye
Pullandınız
Sevdaya…
sevdaya pullanmak...
harikaydı baştan sona şiir...
kutlarım saygımla...