DedaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın tma`chağara çemi deda / benim ak saçlı annem
Aneyy; Algın yalnızlığına çığ düştü Hamuruna bulandı dudaklarım Omuz boylarına sarılırken kundağım Hangi Coğrafyada genleşiyor muradın Terini yaslayınca tenime ağlaşıyorsun Nefesin nefesimde! Anadolu yüreğinle Sen Ergen soluklar emziriyorsun Ucu yırtık kanadında acılar Ve sevgini kusuyorsun Susuyorsun… “Avurtları donuk serçeler gibi: Puslu iklimlere mutlanıyorsun” Uç uca yamalanmış Bir köyneğin dikimisin Kırk kanaat geçimlerdesin Ellerinde nasır izinden emek Gözlerin güneş kavruğu Seyrek yamalı çarık Üşengen izlerdesin Adımlarken… Yamalanmış dilin söküğüsün Dağlar çöker üstüne Bakışı üryan günlerin İtaâtkar yeminisin Söze düğümlenmiş Taze gelinsin… Küfende mayıs kokusu Gelmeyecek Bahara öfke Kışa zulalanmış bir avuç darı Dumanı kaçmış bazladama Taze unsun kömbe yanaklarınla Köşeleri kızarmış… Anaç kardelenlerin can suyu Göğe katar turnalara ilk rota Sinirden kudurmuş tokata Dik duvarsın… Alası bozulmuş çiçeklerin nefesi Sandığa gömülü çeyizin Tek açılan goncası Yastıksız gecenin Bakir izlerisin… “Somyası bozuk bahanelerin Vurdumduymaz dilisin…” Anne gibi yâr olmazların demisin… Deda:Gürcü dilinde Anne… |
Ne güzel dizeler dostum.
Tebriklerimle.