Çok özledim Seni YAR!
.
. . Özledim, özledim, çok özledim seni YAR! Ey Gül Yüzlü Sevdiğim, Gül yetimi yüreğimin sana bir maruzatı var; Bir gün senin isminle yanaştı bir yabancı yanıma kadar, “Gül kokusu getirdim “ dedi mutaf diyarından sana… Ve o anda Allah biliyor ya; yıkıldım ayaklarıma… Seherlerde mübarek gül kokunu kokladığım, Sevgini yüreğime damıttığım anın hükmünden beri, Çıkmıyor aklımdan o kutlu sevdan... ” Göz yaşlarımın duru durağı yok bilesin. Bitmesin, hiç bitmesin bu yangın diye diye dualarım var. Çünkü özlemin biterse ben de biterim yâr! Ezanlara beş vardı, Benim gönlüm sana akardı, Tüm sevdalarım şaha kalkmış; isyanlardaydı. Serçelerin ötüşleri ile kendimi avuturken, Selamımı meleklerle saldım yollarına, …Ulaştı mı kutlu divanına? can denizinin dalgaları kıyılarıma vuruyo şimdi; ne gökteki yıldırlar ne de güneş bana cazip değildir artık ben ufkuma doğan ebedi güneşimin harıyla kavruluyorum an be an başka ne istenir ki o en büyük "YÂR" dan, Ey "gük kokulum" sar beni muhabbetinle sana öksüzüm! sana kimsesizim! sana yetimim! “İhvan” demiştin ya sen asırlar önce, ashabına… “Kardeşlerimi öyle çok özledim ki” demiştin Henüz seni bilmeyen gönülleri kast ederek.. Biz bilmiyorduk ama sen bizi biliyordun… Sen ki,, top yekün zamanın ve mekanın peygamberiydin... Yüreğindeki mu hasreti dindiremeyen ashap , İmrendi, özendi, gıpta etti o gün Seni tanımadan seveceklerin hepsine Şimdi soruyorum büyük bir umutla sürekli nefsime. ’Kardeş olmak nasip olacak mı acaba bizlere … Alnında secde nişanıyla" Ak bahtlı" olmaya layık mıyım ben de? "Özledim, özledim, çok özledim seni YAR! Umut bu benimkisi, Hani sen demiştin ya ’Mümin umutsuz olmaz’.. O yüzden sabrımı çile yapıp sarıyorum kollarıma, Giydiğim bu divanelik gömleğiyle beraber.., Nefsimin temizlenmesi ve o ilahi nurun yansıması için Başka kime yönlendirsem kalbimi Ey Resulüm. Senden başka kimim var? "Denizlerde su çok olsa da bardağın kadar olacak nasibin." denir ama, Ey GÜL KOKULUM, cüretimi bağışla talibim ben şimdi daha fazlasına! Sen ki mevcudunla Badiye Yaylasını bolluk ve berekete kavuşturan, “İstikbalin Şanlı Sultanı”. Bu yüzden mi seni andıkça göz yaşlarımın bereketine ram oluyorum... Şimdilerde yürek bahçemde açan güllere dikenler dolanır oldu. Çok şükür Rabbim, Tövbem olan nedametimle Rü’yetine talip olduğumdan beridir ki, Temizlemek zor değil bilirim ancak; Ellerim böyle kanlıyken, Şefaatçi olur mu bana yarın huzur-u mahşerde? "GÜL" dediğim. Ben sevdayı sende tattım Gül Kokulum… Sende öğrendim mum olup eriyişin mucizevi artımını, Peteklerden damla damla sızan bal gibi sözlerinle, İstikbalimi seninle şekillendirdim.. Ruhum seninle tatlandı artık. Külli sevda dururken cüzi sevdayla neden yetineyim, Aç gözlülüğümü bağışla Rabbim, Ben bu sevdaya talibim ! "Özledim, özledim, çok özledim seni YAR! Temmuz 2006... |
liyakatimiz yok bilirim ama umudum sizinki gibi umutsuzluk yakışmaz
kevser havuzunun başında sende gel der mi
harika bir iç sesi dile geliş yakarış yalvarış nat okudum
kıskandım gıpta ettim keşke ben de diye bilse idim bu güzelliklerden bir kırıntısını
rabbim aminlerimizi demiş gibi kabul etsin
yüreginize sağlık
kaleminize bereket
kardeşlerinden olmaya layık degilim lakin odur sosuz merhamet sahibi onun resulüde şefkat peygamberi
aafına umut bagladım