ASALET VAKTİYDİVe asalet vaktiydi Ekim; Alnımıza düşen güneş, Müjdeydi aşka dair. Günün kıskandığı an, Ana mim koyan zaman, Aşktı asumana mührünü vuran! Asalet vaktiydi Ekim; İçinden sevdalar geçerdi, İçinden şehirler, İçinden gözlerin geçerdi, İçinden sen geçerdin, Neşelenirdi cihan! Ve asalet vaktiydi Ekim; Saçların siyah, Gözlerinde ah. Gözlerim gözlerinde sürmelenmişti, Kalbimdi kalbinin kıyısında, Kıyama duran, Gönlüm gönlünle düğmelenmişti! Oysa asalet vaktiydi Ekim; Kim bilir artık, Kaç bahar daha solacak ömürden? Kaç ayaz geçecek? Ve daha kaç Ekim ağlayacak? Ele güne karşı. Yazık bize, Bize yazık, Güne yazık, Gönlün müsterih olsun, Ekimin alnı ak! Ve asalet vaktiydi Ekim; Nuh zamanı ondan sonrası. Yağmurlar tufan, Aydınlıklar ziyan, Aşklar hezeyan. Sonrası olmadı ki hiç, Sonrası yok, Sonrası meçhul! Sonrası? Masal bu ya; Bir varmış, bir yokmuş! K/argülü ALMILA |
sürüklendi
yalakalık duvarları çöktü üstüne
eyvallah...