ben yalancı sevmedim.
masum aşkların katline,
yürek cinayetlerine,
bez bebek gibi elden ele gezen,
dost ihanetlerine,
şahit oldum, sevgiler boyunca...

sözümden dönmedim,
dönenlerin elindeydim.
gizemler aynasında,
yırtılan çığlıklarla,
incitildim, iteklendim.
onlar dönek kaldılar..
ben yine eski seven,
ben yine eski bendim...

benzemedim diğerlerine.
hiç değişmedim
yüreğimden,
düşlü mavilerimden,
sevgilimden,
sevgilerimden,
vazgeçemedim...

nar çiçeğiydi
heyecanların rengi
gözlerin yosun
bakışların güneş
her defasında
senden kaçtım
sana geldim

kar ayazları yordu bedenimi
acılar saplandı hançer yerine
sancılı ciğerlerime.
her cemre düştükçe cana
sızılarım yazıldı mısralarıma
dillere dolandı adım
hoyratça hırpalandım,
yalnız kaldım, yasaklandım
vazgeçmedim

sadece sevdim.
adımca sevdim,
Leyla’ca ve de,
kadınca sevdim.
günahım buysa eğer
katip yaz:
pişman değilim!

(Kampüs Günlüğümden)