üzümün kardeşliği yahut deli deli kulakları küpeli
yokluğunda
üzümü kardeşimiz bildik anason’la olan kafiyesinden mi bilmem ençok alanson’u dinledik senin dulluğun benim kulluğumdu ve kafiye olsun diye değildi yokluğunda saçımız bilimherifi dağınıklığına sakalımız filozof boyuna ulaştı senin içimizde bıraktığın boşluğa tezat doğa boşluğu sevmez sözünü düsturumuz bildik ne schrödinger’in kedisine pist ne de pavlov’un itine hoşt dedik yokluğunda leyla’dan vazgeçip mevla’yı bulma yollarına girdik çoğunluğunu yahudiler’in yazdığı kapital dahil tüm kutsal kitapları hatmettik her peygamberi biraz deli her deliyi biraz peygamber belledik yokluğunda bu şiiri okuyan her insanın da anlayabileceği gibi üzerinize afiyet birazcık delirdik ve işin güzel tarafı şarkıya atıf kulaklarım on yıldır küpeli 15/12/2006 |