EVLAT MI, ANA/BABA MI?
Sevginin akış yönü, yukardan aşağıya
Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. Fazla akar zannetme; ne yana, yukarıya Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. İnsanı korumada, hayâ, iffet sur idi Emanet edilmişse, sırlar gerçek sır idi Ataerkil devirde, ebeveyn pir idi Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. Kötülüğü görürde, devreye girmez yergi Tenler teşhir edilir, bu da bir çeşit sergi Kalpler âdetâ petek, her gözde ayrı sevgi Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. Duyguda ve fikirde, biran karlama olur Nerden çıktı bu diye, belki horlama olur Sünnetullah bu yönde, aksi zorlama olur Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. Evlat etli, sütlü yer, ana/baba tiridi (*) Onca güzel hasletler, çok geçmeden eridi Zannetme bugün böyle, dünde bu böyle idi Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi. Çelişkiler diz boyu, bu hayat böyle gider Bülbül güle konarken, kargalar çöplük dider Böyle konmuş bu kural, böyle de devam eder Evlattan sonra imiş, ana/baba sevgisi… 17/01/’12 Hanifi KARA (*)Tirit: Et suyuna doğranmış ekmek |
Çok güzel bir şiir kaleminize yüreğinize sağlık ,
Tebrik ederim,değerli hocam
Saygı sevgi selamlarımla.