Hipokratların kopardığı
hayata dair önemli bir nesnedir ip


şöyle ki.





ilk hediyelerin
patikler yelekler iptendi


alt bezinde iki kenardaydı
don lastiğin neydi ip!




sonra oyun oynamaya başladın
topacında ip, makara arabana da ip
ilk sevdiğin kız ip atlıyordu
sen hayran hayran dalıp izliyordun onu




çeyiz sandığından taşan her şey ipti
genç kız sabrı, ana mürüvvetidir
gelinlik kızın duvağında
pencereye tül, yattığın yatakta
sebze dolu file, hediye paketinde
iki insanı çoğaltacak sevgin
güven bağındı ip




ip iyiliğe de yarar kem ellerde kötülüğe de
işe yaradığı her yerde önemlidir
öldürmek de var ipin kaderinde
ip/ince bir jilet gibi keser kanatır
mesela bir insanı asabilirsin ip sayesinde
cellâdın geçim kaynağıdır ekmek kapısıdır




ip/ucu arar devletin adli makamları
bir ömre dayalı ipin ucunu
ipin ucu bulundu mu?
gerisi vahim




yaralanırsın dikiş atılacaktır
orada da ip lazım
atılır etimize düğümsüz dikişle



kati bir emir gibi
türlü türlü şekilde
İşlenmiş evettir hayatımızda




sen ipin ucundasındır
o ucu önemsemez başkaları
cellât için iş aleti olan nesne
her seferinde aklı kurcalayan bir soru bırakır



ip/e sapa gelmez sözler söyleyebiliriz
dudaklarımız kurumuşken
bir kuyu başında kovayı salar
ip kopmasın isteriz



ip/ince bir çizginin üzerinde yürümeye çalışırken
ucunu tutanlar için bir duruş biçimi
ucunu kaçıranlar içinse
kaybettiklerinin sebebi olur ip



ip/siz/in hayat dipsiz kuyudur diyenlere
ip/in üzerinde yürüdüğümüzdür hayat
hepimizin ölümüne uzanmış ip/tir hayat
gerisi muamma