gece yüzlü adamson belki sonsuzluğa belki göçebeyiz arkaya bakmayan belki gelişler yavan kırık merdivenin dut çürükleri ağlıyorum işte neye ağladığını bilmeden belki aşka dön sırtına yazıyorum bir kitabın hikâyesindeyim sen uzandığın zaman küçük mum ışıkları sönük hiç düşünmüyorum başka şeyleri senin uykun geldiğinde sokulsun göğsüme üşüyen omuzların ay ışığı ıssız çakıl taşı uysal nehir değilim ki durulayım gömleğini parçalarken benim uykumun yanına cam gözlü kedi seyrediyor tırnak çiziklerimi saçım dağılınca cebindeki kuş ölüyor aynada siyah örtü dokun tenime avuçların açıldığında duruşum eşit yansıma bak kirli bir ampulün altında çarşaf ıslak hacimli bir kanama biliyor musun? senin uykun geldiğinde dışarda güzel bir yağmur yağar hoşçakal der gibi şarap içmeli ben şimdi korkuyorum kendi çiziklerimden ölümcül yok oluş ben şimdi çok korkuyorum sen uyurken ya da bir boşluğa düşerken ben şimdi sırtındaki çiziğe karıştım radyoda tuhaf bir müzik neden sevişmeyeyim seninle varlığın dururken niye dudakların soğuk senin uyudun mu yoksa evin odasında tavan yok düşlerinde yıldızlar kayıp şeytan çoğalıyor sana bakınca biliyor musun atlarım yok yelelerini rüzgâr biçti neredeler şimdi çiziklerine sakladım nerede su içiyorlar çiziklerine gönderdim onları deniz nerede çiziklerine doldurdum onu gece örtüsünü kuşandı kirlenmiş bir dünyadan kaçarken kadın kayboldu uyuyor musun? uyurken kanattım kanatırken seviştim seninle her şeydi hiçlikti... Aysu fizy.com/#s/16jnuy |
kanatırken seviştim seninle
her şeydi
hiçlikti...
...
aşk hem acıdır hem tatlı...
Tebrikler Aysu...