KAR YAĞIYORdünden beri inadına esti derken kesti birden hızını azgın fırtına ve sinsi bir sessizlik boğazladı sanki evleri caddeleri ve halkıyla birlikte kentin nabzını. bu sükût, yılın ilk karını karşılama ayinidir belki, belki fildişi yatakların esans kokan döşeklerinde seks beşiklerinden inmiş bedenlerin bitkinliğidir kan ter içinde uyuyan şu an. ve üşüyor yine de düşlerde öpüşlerin ıslattığı yerler titreyerek tir tir tiksinti akrep gibi sokuluyor uyuyanların göğsüne ve kar yağıyor örselenmiş duyguların üstüne. gergin tef derisini anımsatan unutkan gökyüzünden püskürtülen lanet midir, merhamet mi ak ak yine? kime ne filistin’in derdinden, şehidinden, öksüzünden? haiti, haitilere dev bir toplu mezar olmuş, kime ne? çıldıracağını kim bilebilirdi kötülük meleklerinin, onların hüneri mi yokluğa, açlığa ek olarak bu soğuk? onlardan mı yürek kutuplarını buzullaştıran bu kin ki yüzler suç aynası, bakışlar donuk, sözlerse boğuk? geceliğini pervasızca yitiren gecelerin kastı ne? kar yağıyor kâbus dolu uykuların üstüne. kazağın yünü, atkının ipi, kürk paltonun kürkü de nedense kışın bir başka değerlenir gözünde insanın. çağlar mı çok ileride, insan mı çağının çok gerisinde, ben bu bayağı saçmalığı bir türlü çözemedim inanın. hep yalın ülkülerden çok, kalın kürklülerden kaçtım da, iliklerimde hissettim soluğunu buz gibi bir korkunun. kendimden kopup göçmek vardı benim tüm hayatımda, hep gizlenmek vardı, en damgalı kulu gibi insanoğlunun. ve hep öyle perişanım, derbederim dünden bugüne, kar yağıyor kuşkuların korkuların üstüne. yer ak pak bir çarşaf sanki; yok, sanki beyaz bir yaprak, bakire bir genç kız gibi, ilk kez yazılmaya hasret. bilirim, şairi en çok korkutan beyaz yapraktır ancak, çünkü yazmak içtenliktir, dürüstlüktür ve cesaret hangi hain el çaldı benim içenliğimi, dürüstlüğümü? neden ürküyorum sorgusundan önümdeki ak sayfanın? yoksa imkânsız mı artık aldatmak şu yaşlı gönlümü geyik masallarıyla hiç olmayan bir noel baba’nın? alışamadan şu yaşamın en yalancı ve en rezil süsüne, kar yağıyor başlanmadık sorguların üstüne |
haiti, haitilere dev bir toplu mezar olmuş, kime ne?
.......
Selamün Aleyküm Efendim:
Gezinirken rastladım şiirinize ama ne rastlayış. Okudukça okudum.
Akif'i ve Necip Fazıl'ı hatırladım okurken.
Üzülerek belirtmem gerekir ki; iki hece dört kelime yazanlara yazılandan fazla
övgü dizenler böylesi şiire bakmazlar bile.
Demekki yorum yazılmasada hak edince uğru böceği alınıyormuş
Şiir hakkında yorum yapma yetkisini kendimde göremiyorum.
Ancak yukarıya aldığım dizenize cevap olacaksa Filistini
nasıl dert edinmişim görüşlerinize sunar selam, saygı ve hürmetlerimle kutlarım.
http://www.edebiyatdefteri.com/siir/481052/yurek-sizimsin