SIKILIP HÜKMÜNDEN YAŞLI ZAMANIN
sıkılıp hükmünden yaşlı zamanın
en tenha bir yere varmak istedim, varamadım, engel oldu bir kadın, ismini kimseye söylemediğim. nasıl buluşturdun bizi о günde, çarpmak mı istedin, tanrım, sen beni? inanılmaz bir şevk vardı yüzünde, nihayetsiz bir tahrikti gözleri. güneş gibi doğdu ufkumda sanki, ümit gemilerim yelken açtılar. leylak kokusuyla saçlarındaki ürpertti ruhumu dibine kadar. şakrak sesinde bir tılsımlı ahenk, ürkeklik vardı her süzülüşünde… nasıl da gelmişti buralara dek üryan ayaklarla bir düş peşinde. öpmek geçti onu bir an içimden zarif bedenine sarılmak geçti lakin acımasız bir avcıydım ben ellerim kirliydi, hoyrattı, sertti… rahatsızken kendi nefsimden böyle, kararlı bir yüzle yüzleştim birden – el etti, gel dedi gülüşleriyle, nasıl unuturum o kadını ben? |