Kimse sütten çıkmış ak kaşık değil elbet.Bitti,olmuyor kelimeleri değil zora giden,aşkta herşey mübah,yalan katılmamış olsa içine,yasaklar bile tatlı gelebilir,insanın bazen tutunacak tek bir dalı olmaz hayatta öyle zamanlarda bir’’merhaba’’ can üfler ruha.Birden güneş açar ortalık,siyahın rengine gizlenmiş gökkuşağı aydınlatır etrafı.Mutluyum zannedersiniz kendinizden başkasını inandıramazsınız bu yalana.Ve herşey geldiği gibi gider işte,inandığınızla kalır,bir siyah kurdela bağlarsınız saçınıza.

Hayat bazen böyledir! Dayar bicagi kemige sorarlar sana çocuk gibi bidaha yapacakmisin diye?

Suna A. GÜLSOY

Ben ki;
Harflerimi önünde secde ettirip
Şiirler süslerken sana,
Sensiz boş diye,dualara tutturup ellerimi
Cuma’dan Cuma ya değil
Üçyüzaltmışbeş gün diledim seni,
Gözkapaklarıma gömdüğüm ’senle’ yüklü vapurlarda unutuyorum
Sana dair biriken cümlelerimi.

Ben deliydim de,aşk akıllı tarafmıydı sanki,
Yokluğu buz torbalarında saklayıp
Yüreğimi morglaştırırken,
Neşter kesikleri atmaktan utanmıyordum,
Otopsilik olmuş kokmuş bedenlerimize.
Harcım değildi elbette sevilmek,
Bilmiyordum ölü bedenlerle sevişmeyi.

Yatağına birini,
Gönlüne binini sığdırırken,
Dilinde biriktirirken yalanları
Çatal dilli leş kargalarına mı ettin aşkımı meze,
Yüreğimi eze eze,kaçarken varlığımdan
Vicdanına sordun mu hiç
Hak ediyor mu?’diye’.

Söylemesi bedava ’Seni Seviyorum’ cümlesinin,yitik öznesi!
Sen ortalık malı,
Erkek yosması,
Sen ucuz aşk pazarlayıcısı,
Gönlü kerhane,aklı yalan tüccarı,
Çaldığın harflerimle bir urgan geçir boynuna,
Hala adamlık kaldıysa sende
Kendi tabureni kendin tekmele.

Suna A. GÜLSOY