Yüzünün en yalnız kıyısındayım
Seni
Yaşam gibi çok özlüyorum


Tükenen hayatın sonunda
Ölümün teninde üşüyorum
Ve biliyorum
Artık düşüyorsun gözlerimden
Sessizce izliyorum


İçimden yalvara, yalvara
Bir duanın kıyısında
Çığlıklarım kalbime vuruyor
Velur bir ağlayışla


Tek sahneli bir oyun bu
Perdeleri kapatıyorum
Denizlerde suskun bir zulüm
Sahile vuran bir kum tanesi gibiyim


Gece uzun
Kısa bir zaman seninleyim
Sensiz şafağa düşüyorum
Gözlerimde bir damla yaş
Çaresiz çırpınıyorum
Kuşların feryadı ondan
Öksüz bir seherdeyim
Bülbüle ses veriyorum
Anlamaz âlem beni
Senide anlamaz
Adım gibi biliyorum


Gitme benden ne olur gülüm
Dikenleri sev(e)miyorum


Çocukluğum özlüyor seni


Saçlarımı sev usulca
Öp alnımdan son bir defa daha
Veda vakti gelmeden bize
Sev beni yeniden
Sev ana Anne


Aşk yaşamın kıyısında


Haydi tut elimden yine
Eceli sevelim birlikte
Bu düğün gecesinde


Yalnız kalma teninde...