YUVA
YUVA
Acı acı bakma ey sevgili yar! Bu kadar sitem etme ne olur! Her şeyin dünyada bir zamanı var, Vuslatla hicran iç içe olur. Zaman bir yolcuydu; yaşadı gitti. Yuvamızda koyduk hikayemizi. Güz günü başlayıp, bir kışta bitti,,, Yüreklerde kaldı yılların izi. Fani olduğumu gösterdi bana, Koynunda kaç yıl yaşadıklarımız… Bazen baba oldun, bazen de ana. Ben gideyim, yaşa hayatı yalnız. Duvarda yapışık resmim var sanki Nefesimiz sinmiş her bir odana. Ömrümüz bu yerde başlamış gibi, Yılları emanet bıraktık sana. Elveda demeye varmıyor dilim, Bir tarih geride böyle kalacak, Bu yerden bir akşam vakti gidelim, Ey mahzun evimiz , sen kal sımsıcak! Ünver PAZARLI |