Hangi rüzgâra dönsem yüzümü
Bir cinayet korkusu kesiyor gözlerimi
Hangi yöne doğru adımlasam yolumu
Bir karanlık boğuyor dizlerimi
Kimliğimi sormayın bana
Irkımın son yüz karasıyım



"Fe eyne tezhebûn"



Çocukluğumu tutuşturun ellerime
Dilime ilişsin bayram rengi sabahlar



İçime dolan kör telaş hüzünler
Kemiriyor göğsüme s/inen soluklarımı
Çiğerimde bir intihar kokusu
Boğazımda zehri zıkkım yaşam korkusu
İçine çekiyor tenimi gayya yüzlü kuyular
Rengi kara bir ayna da
Boğuluyor buğday tenli rüyalar
Ah yorumsuz kalmış ömrüm
Söyle bu kabuğundan seni
Şimdi kim soyar



Uykularımı deliyor gece
Tabelasız bir durakta s(d)ökülüyor tenim
Duasız toprağa son sözümü tükürüyorum



Ve’l asr! İnnel-insane lefî husr



Pusulamı gömüp şakaklarımaki halvete
Yürüyorum cenazemin üstüne er kişi niyetine
Mor mavi sesleri esiyor kirpiklerimde ölümün



"ve nahnu akrebu ileyhi min hablil verîdi"



Kıblem hangi yön bilmiyorum
Beytimin dört duvarı niyetine

"Allahümme lailahe illa ente Rabbi"
Diyorum



Mavi kanatlı melekler kesiyor elerimi
Aşka kurban biliyorum
Dökülen can kırıklarımı
Ve gülüyorum ölüme
"Senden geldim sana döneceğim"
Sevinciyle



Bir şehir göçüyor üzerimden
Rengi kül gibi
Gül yüzlü bir bahar geliyor üstüme
Kokusu kün gibi
Yetmedi bir de
Sırtında sonsuz gün yüklü



Lekad halaknel insâne fî ahseni takvîm



Ben gölge olan bir hayatın suçlusu/yum
Kendimi kalbimin kubbesinden asacağım



Tenime toprağı gömüp kendim
Kendi ruhuma hesap soracağım




(ve açın artık cehennem kapılarını/ateşe meydan okuyacağım.)




şukrillah






nedametgahımdaesirbirgece/aralıkyirmiikibinombir.