CENAZEME OĞLUMU ÇAĞIRMAYIN—keşke kurtulabilsem bu acıdan... başlama noktası sonsuzluk. bitiş noktası sonsuzluk. atılan her adım sonsuzluğa. kısaldıkça uzayan yolculuklar yerine, ayrılıklarımı uzatmak için, abartısız nefretimle çabucak eskimeliyim, ha orada, ha burada, zaten, insan eskimek için yaşar her yerde. eskimek, aslında, terk ettiğim geçmişle, bu günün güncelliği arasındaki hiçlik. değil mi ki, hiç kimseyi sevecek kadar tanımıyorum, orada da, burada da... ki, Endülüs’e giderken Tarık bin ziyad gibi gemileri yakarak dönüşümsüzlüğü tercih edişim, ya da, herhangi bir gezegenin herhangi bir uydusunda yitmek isteyişim, bundan ötürü.... ölümüm nerede, ne zaman, nasıl olacak, bilmiyorum; zaten, bilmek de istemiyorum… benim ölümle bir hesabım yok. benim hesabım reddettiğim sözcüklerle, böyle gizlenişim ondan, irsiyet, intikal, tevarüs, kalıtım, miras... atavizme ait her sözcüğü sildim sözlüğümden, hiçbir izim yok dünyada, neslimi sürdürecek... gelecekte, hem de yakın bir gelecekte, büyük ihtimalle de bir yaz günü, evimin beton sıcağında öleceğim belki de... o gün değil ama, birkaç gün sonrasında, tam da bu adam görünmez oldu ortalıkta, diye fısıldaşmalar başladığında, bir komşunun leş kokusu aldığı gün yalnızlık yolculuğum bitecek... başucumda bir vasiyetname, tek bir cümle: ─ cenazeme oğlumu çağırmayın!... belki karıma haber verecekler, gelecek defnedilmeden önceki son anımda, yani morgda bekletilirken, kuran-ı kerim okuyacak demir kapağın önünde : ─ firavun, ordusuyla birlikte onların arkasına düştü. ya da gelmeyecek, belediyenin görevlendirdiği bir imam ile birkaç işçi ceset torbasıyla, öylece, baştan savma atıverecek beni “çaresiz ruhlar mezarlığında” bir çukura; bir mezar taşına şunları yazarak: — kimin nesiydi, kimdi?─ |
siktiri*oktan birisiydi,
ot geldi, ot gibi gitti,
siktiri*oktan bir yaşam tüketti,
bir çuval inciri *ok etti…
─
Yaziların hep olay, şiirlerin hiç değil kolay, bu dünyada yaşamak başlı başına bir olay.
Sevgili hemşerim senin yazıların senin şiirlerindir insana yaşamı anlatan, sen geğilmisin bana yazılarımda hep destek olan, senin yazılarındır bana yaşamı anlatan.
Güzeliyle çirkiniyle iyisiyle kötüsüyle yaşanmalı bu hayat, varsın güzel yaşamlar bizden uzak olsun.
Hayat çizelgemizde ne varsa bizi o bulsun, yaşanacak yarınlar senin gönlüne göre olsun saygılarımla..