AY DOĞDU YUVARLAK BİR AYNA GİBİ
ay doğdu yuvarlak bir ayna gibi
gümüşten tepsiye dönüştü deniz. ıslattı sahilin kirpiklerini dalgalar – gözyaşı örneği temiz. buz nefesli bir yel esti derinden, tatlı hışırtılar duyuldu kumda. bir kayık kıyıdan kaydı da birden sanki bir salıncak sallandı suda. duygulu bir şarkı, bir kadın sesi, karıştı sesine dinç küreklerin. çın çın öttü deniz -gümüşten tepsi- ve göğüs geçirdi derin mi derin. kürek hışırtısı dindi bir ara, o duygulu şarkı ansızın durdu; mehtap altındaki par par sulara sarmaşık bir çiftin gölgesi vurdu. hız kesti bir anda buz gibi rüzgâr, bir yıldız yanarak kaydı yerinden. ısındı dalgalar, ısındı kumlar sevişen genç çiftin öpüşlerinden. |