belki belki...Belki belki… Sonbaharın ilk soğuğunu ben yedim Kemiklerimin soğukluğu düşüyor kaldırımlara Bakışlarım solacak yapraklarla Yine bekleme modundayım geçiyor bahar Aşk içindeki ayrılığı çaresiz yüklendim Umudumu bohçaladım eylülün soğuk sandığına Sıcaklığımı sıcak akan bir başka bahara yükledim Belki belki… Sonbaharın solgun ilk yaprağı bendim Deli deli esiyorum ayaza yakın ağlamalarla Takvimden kayıyorum gündelikçi duygularla Yine ömrümden düşüyor yalnız bir bahar Bunca yıl boşuna mı unutmaya bilendim Tüm hatırlamalarım bürünür nisyan kılığına Soğuğunca gerçekliğin hayalinle eğlendim Belki belki… Sonbaharı istemeye istemeye bir ben sevdim Büyüdü içimdeki çocuk yakınmalarla Uğurladım sıcak günleri beddualarla Yine küsüp avucumdan uçtu aşksız bir bahar Yokluk saltanatının karşısına şairce gerildim İçimde kiralık sonbahar bilmem kaç yıllığına Belkiler boşuna belli ki her eylülde ben tükendim |