-ZannediyorumHüzünlü yüzler görüyorum bu aralar Belirli,belirsiz Cüzzamlı şiirler okuyorum. Şarkılar dinliyorum nihavent Zannediyorum; Henuz,bakire bir kadın İstanbul O’na yalnızca ben dokunuyorum Yüzünde tebessüm, Başında mavi bir tülbent Hiç tanımadığım martılar konuyor omuzlarıma Telveli bir kahve her şeyden önemli benim için Zira; Köpüklerini Karadenize benzetiyorum. Zannediyorum; Henüz onyedi yaşındayım Zamanın üstünden geçen bir kaç güvercin Ve ben,güvercinlerle dans ediyorum Aşiyan yokuşundan aşağıyı seyretmek gibi; Sana bakmak Lale devrinde zambak topluyorum. Despot bir aşk belkide benimkisi, Zannediyorum; Henüz uyumamış çocuklar, Bütün masalları gözlerinden öpüyorum. Köpürürken hayal kahvesi. Bir gövdeden çıkan dört dalın yaprakları şu, Koca çınar İhtiyar adamlar geçip duruyor yanımdan, Ayakları nasırlı Biri uzun, diğeri kısa Eşit değil parmaklar. Zannediyorum; Ahenk yok hiç bir elbisede Kimi mor, Kimi dar Kimi siyahlı Parmaklarda yüzükler farklı, Parantez içinde tırnaklar.... |
Ne güzeldi.
Çok seviyorum hayatın içinden olan şiirleri.