HÜZNÜN YENİDEN YORUMLANIŞI
Ey yar…
Hüznü yeniden yorumlamalısın Sabrı ,sevdayı yeniden Ayın şavkı vururken gözbebeklerine İkircikli bir gülümseme değil İnkisar makamında inleyen Her hakkı mahfuz bir kaderdir kirpiklerimden dökülen Hüznün mukaddimesi yazılırken alnıma Kurşuni bir kuşatma sonrasında Şiirleri harap eyleyen Adına mim koyan Hummalı bekleyişler ile Gözyaşı şişelerine mahkum bir melodram kaldı bana Gayrı ağıttır Serenat değil gidişinle dillendirdiğim Bir nakkaş edasıyla adına yazılan her şiir Eski sahaflarda haraç mezat pazar eylenirken Attığım adımları taş keserken hüzün Mutlu düşlere Gülüşlere inat Ruhumu kasıp kavuran bir elemdi Sessiz bir vaveyla ile içime taş misali oturan. Her geçen gün ile sararan fotoğraflara Damla damla dökülürken kederim Esir pazarlarında, esrirken bakışlarım Damarlarımda bitimsiz bir feveran ile Deveran eylerken kanım köpük köpük Ey yar… Uğruna… Cümle yalçın dağları Yalın ayaklı bir çocuk coşkusuyla aşarak Yine yeniden yürütülmeli Vuslat iklimine doğru gemiler Yine yeniden… Muhammed Mehmet GÜL |