ölümgözlerim sürgülü güneşin kırık prizmasında gök kesti uçurtmaların ipini sustum kümelenirken kırlangıçlar eşdeğere yansıyan bir oda dolusu kahkahadır eşyalar kapı gıcırtısında zaman hiç kimse aralamadı yalnızlıkları gölgem düşerken dedim kül olana kadar yanarım bir yağmur sonrası soyundukça acılardan uyurum kollarında Aysu |
diyenlerdenim naze...