LavinBoynunda ipi aşk’ın Bakışların asılı tavan arasında Çözüldü ördüğün gecelerin düğümü Sıktıkça sen elinde bulutları Grileşti dağların dumanı Küsen sadece yağmur değildi aslında Yıldızlar küstü Ay küstü Vav küstü ..... Barışmaz oldu gölgem,gövdemle lavin Kavgasında büyüdüm oysa ben aşkın Bıçak sırtı rüyalara uyandığım sabahlara Çırpmayan kanatlarımı gerdim Bilmem hangi ikindi vakti öldürdüler içimdeki çocuğu Yağmıyorsa yağmur bulutların günahı ne Bize müstesna değil güneş batmadan çekip gitmek Yıldızlara dokunamamak ayıp değil lavin Ayıp değil şarkılara sövmek Dolaştığım avlunun taşları kadar soğuk ellerin Dudakları kuruyan odalar kadar yalnız Ses etmeden git gideceksen lavin Uykusunu bölmeden git aşkın Şaşkın olan sen değilsin sadece Ölüm şaşkın hayat şaşkın aşk şaşkın |