Sen Gel' sen Diyorum
Sen gelsen diyorum
Bağrıma düşsen yine Girsen kalbimin en derinlerine Uzatsan ellerini seven yüreğime Yoksa... Sabır bitti Sükûnet tükendi Her şey senden sonra Kargaşaya büründü Hayat bana hep hüzünlü Felek senden sonra hiç gülmedi Yarınlarım saklı hep telaşlı Bugünlerde gözüm yaşlı Saatler çift, çift geçiyor Zaman su gibi akıp bitiyor Ömrüm uğrunda tükeniyor Halim kalmadı Hiç kimse derman olmadı Talihim bedbaht Sensizlik kara taht İp çekiyorum vuslat-a Geçmişteki yarınlarımla Kalbim yara bere Nasır tuttu öylece Teninin kokusu hâlâ tenimde Çekmem sen hiç bitme diye Naralarımda bekliyorum seni her gece Hayallerim hep kâbus dolu Seni unutamam yok başka yolu Karabasanlar başucumda Hayatım hüzün yolculuğunda Ömrüm senin avuçlarında Yine de gelme vicdanın yoksa Zaman tünelinden geçerim Sensizliktir adım benim Çaresizlik nedir? Bilmezdim Şimdi isyanlarda kaldı bedenim Girdaplarla uyanırım Gözyaşlarıyla hayata tutunurum Hatıraların aldı aklımı Maziler çaldı hayatımı Sol yanımda acımayan yer kalmadı Bıraktın ardında yalanlarını Sözlerimi sensizlikle biledim Gözlerimi hayalinde beklettim Ben düşlerimi yitirdim Senden başka bir sen görmedim Lokman Bekler. |