14
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
739
Okunma

Aşkın yüreğime battı
Her bir yanım kan revan
Kanı boş ver kadın,
Sensizlik içime oturdu.
Dilim söyleyemedi adını
Anlatamadı içimdeki,
Ucu bucağı olmayan o kadını!
Zaman dörtnala koştu
Akrep, yelkovanla yarıştı
Kadın! Senin gidişini bana,
Saat bile unutturmaya çalıştı.
Gökyüzüne her baktığımda
Umutsuz çehreme güneş ışık oldu
Gölgelerimi değil, seni gördüm ben
Kanımdan sızan damlalar bile,
Sen diye sızdılar bileğimden.
Söyle be kadın!
Şimdi kim? Senin gibi sevecek
Hangi ten?
Hangi beden?
Kanayan yüreğime teselli verecek.
Unutturur mu?
Seni bana yeni bir nefes
Diner mi acılarım?
Ah be kadın!
Hüzün dolu yokluğun
Ben… Sensizliğe isyan ederken
Kim bilir sen?
Kimlere teselli oldun.
Yok artık yok, senden yana umudum!
Anladım! Anladım ki!
Ben sana kadınım dedim kadınım!
Sen adamına, sen! Adamına...
22.12.11 - Lokman Bekler
5.0
100% (15)